bir süre test edercesine kullandım. sürekli bir gözetleme ve gözetlenme isteği ve de feysbuk tarafından da bunun salakça körüklenmeye çalışılması (şu arkadaşın iyi kullanamıyor yardım et, bu arkadaşın şöyle onu uyar, dıdının dısını tanıyor olabilirsin incele, vb.) acayip sinirimi bozdu.
her zaman ulaşılabilir olmak, hatta ulaşılabilir olmak zorunda kalmak hep sinirimi bozardı; mesela cep telefonu kapalı olunca sitem edilmesi (neden aldın o zaman, öldün mü?) sanki cep telefonu yokken yaşamıyorduk, tanıdıklarımızın hayatından endişe ediyorduk, randevulaşamıyorduk anasını satayım; aslında cep telefonu randevuları da ciddiyetsiz hale getirdi, geç kalmak artık olağan, çak bir telefon mazeretini söyle ve geç kal, hatta görüşmeyi iptal et ne de olsa haber verebiliyorsun. uzattım ama, cep telefonundan daha beter bir araç olarak görmeye başlayınca bu feysbuk'u, anında bıraktım. hala e-posta gönderiyorlar gıdıklayacaklarını zannederek.
0